Św. Stanisław Kostka SJ

(1550-1568)

Stanisław Kostka urodził się w Rostkowie (Mazowsze) w końcu grudnia 1550 roku, w rodzinie szlacheckiej zaangażowanej często na polskim dworze królewskim. W wieku piętnastu lat udał się wraz ze starszym bratem do Wiednia by tam uczęszczać do gimnazjum cesarskiego prowadzonego przez jezuitów. Czyniąc postępy w nauce wyróżniał się jednocześnie intensywnym życiem religijnym. Gdy w grudniu roku 1565 popadł w krótką, lecz niebezpieczną chorobę, doświadczył doznań mistycznych, związanych z jego gorącym nabożeństwem do Matki Najświętszej. Odtąd zmierzał zdecydowanie do realizacji powołania zakonnego. Przezwyciężając protesty ze strony rodziny Stanisław udał się do Rzymu i tam w roku 1567 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. W rzymskim nowicjacie jezuitów przy kościele św. Andrzeja na Kwirynale było mu dane przebywać niecały rok. Zachwyciwszy wszystkich swoją duchową dojrzałością, zapadł w sierpniu następnego roku na malarię i po kilku zaledwie dniach zmarł w wigilię Wniebowzięcia Matki Bożej. Już w roku 1605 papież Paweł V zezwolił na oddawanie mu niektórych dowodów czci publicznej. Świętym został ogłoszony przez Benedykta XIII w 1726 roku. Jest on patronem polskiej młodzieży.